Sint-Gillis

Tussen 1850 en 1900 werden zo goed als alle sporen uit het vroege verleden van Sint-Gillis gesloopt. Het landelijke tuinbouwdorp, waar onder meer de beroemde Brusselse spruitjes werden geteeld, werd opgeslorpt door de dichtbebouwde stad. Er kwamen enkele monumentale complexen: de gevangenis, de Muntslagerij en het stadhuis.

Toch bleef het lager gelegen Sint-Gillis erg volks. De nabijheid van het Zuidstation zorgde voor heel wat nieuwkomers. De hoger gelegen wijken werden burgerlijk met rechte straten, bijzondere art-nouveauhuizen en binnenblokken met prachtige tuinen. 

Sinds een aantal jaar is Sint-Gillis enorm in trek, bij jonge artiesten van uiteenlopende origine en – vooral Franse - expats. Het Voorplein met zijn cafés, eethuizen en markt is een trendy ontmoetingsplek. In de verstedelijkte omgeving vinden we ook groene plekjes. 

Op onze route liggen onder meer de Hallepoort, Cité Fontainas, het Voorplein, het Marie Jansonplein, Pierre Pauluspark en Moricharplein, en de prachtige art nouveau tussen het stadhuis en de gevangenis.

Nog dit

Bruksel schreef het boekje Natuurlijk Sint-Gillis, over groen en biodiversiteit in de gemeente, met een handig kaartje. Gratis verkrijgbaar bij het Ecohuis van Sint-Gillis.